|
|
EKONOMİ
Kapitalizmin kır kesimine özgü bütün ağırlığını yasayan KRAVGA halkı bütün Anadolu köyleri gibi Tarım ve hayvancılıkla yasamaya çalışmaktadır.
Tarımda her sene bir önceki senenin iyi para getiren ürününü ekip de zarar ettiği sebze ekimi büyük oranda sona ermiş yerini 8-10 senedir Kayısı ve özelliklede Erik ekimi almıştır.Ama bu üretim ne örgütlü bir üretimi nede örgütlü bir urun satışını sağlamaktadır.Örgütsüzlük beraberinde üretim ve satış aşamasındaki sorunlara bireysel çözüm arayışları getirmekte buda ekonomik yönden güçlünün gelişip serpilmesine zayıfın yok olması ilkesine dayanan kapitalist sistemde insanlarımızı ağır ve sürekli bir ekonomik krizde yasamaya mahkum etmektedir.
HAYVANCILIK
Yine 8-10 yıldır yöre dişine süt satışının araçlarının oluşması ile özellikle süt inekçiliği ve buna bağlı olarak da besi sığırı yetiştiriciliği eskiye oranla artmıştır.Fakat bu artış modern çiftliklerin kurulması şeklinde değil her ailenin 1-2 inek beslemesi seklinde olmuştur.Sadece KRAVGA’da değil bütün yöre köylerinde ailelerin çoğunda en az 1 inek beslenmektedir.Bu kadar yaygın olan hayvancılığın sorunlarda bir o kadar yaygındır.
ahırların elverişli olmaması, ineklerin kısa surelerde hastalanması, çiftçilerin besicilik bilgilerinin yeterli olmaması verimi düşürmekte verimin düşüklüğü ve yetkin olmadığı konularda sık sık sorunlarla karsılaşması çiftçinin istencini kırmakta ve hayvan varlığının artışını etkilemektedir.
Üretilen ürünün yani süt’ün ve et’in satışı ise bambaşka bir sorundur.Toplumun en örgütsüz ve bunun nedeni ve sonucu olarak da en güçsüz kesimi köylülerdir.Zarar etmeye başlayınca süt alımını durduran mandıra sahibi veya fiyat düşürüp farklı mandıralara giden süt toplayıcı gibi seçenekleri yoktur.Süt ne kadar ucuz olsada süt satıp karşılığında yem almak zorundadır : Hayvaninin ölmemesi için.Tabii buna sürekli katlanamaz.
Çiftçilerin süt üretmeye devam etmesi süt toplayıcılarından mandıra sahiplerine, süt ürünleri satan büyük marketlere, yem üreticileri ve dağıtıcılarına kadar bir çok kesim için yaşamsal önemdedir.Zira çiftçi öldüm pahasına süt üretmese onlar kârlarına kâr katamazlar.bunun içindir ki zaman zaman çiftçinin de nefes alma zamanları olur ama bu dönemin hemen ardından nedeni bilinmeyen küresel, ulusal veya sektörel krizler gelir.
Aslında krizlerin nedeni bellidir.Kapitalist sistemde bütün krizlerin nedeni üretenleri; emeğiyle yasayanları daha fazla sömürmektir ve söylenenler hep aynıdır: “Dayanın!Kriz geçicidir.”,”Sıkın kemerleri bu son krizdir.”
Oysa krizlerin sona ermesi ÜRETENLERİN elindedir.